Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Orobanche caryophyllacea & Chelidonium majus

fotò
fotò
Pan-de-lèbre

Orobanche caryophyllacea

Orobanchaceae

Àutri noum : Espargo-fèro, Asperjo-sóuvajo.

Noms en français : Orobanche à odeur de girofle, Orobanche du gaillet.

Descripcioun :
Lou pan-de-lèbre se rescontro dins li garrigo, li tepiero roucaiouso e de cop que i'a dins li prado ounte ié parasito li Rubiaceae coume li reboulo. Es acoulouri de roso o de vióulet e sent lou clavèu de girofle, d'ounte soun noum latin. Se recounèis peréu à sa labro emé de péu glandoulous, à soun esquino quàsi drecho, à sis estigmate rouge e à sis estamino proche de la baso dóu tube.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 20 à 60 cm
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Orobanche
Famiho : Orobanchaceae


Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1,8 à 3,5 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Abriéu à juliet

Liò : Garrigo - Tepiero roucaiouso - Prado
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Orobanche caryophyllacea Sm., 1798

fotò
fotò
Erbo-de-santo-Claro

Chelidonium majus

Papaveraceae

Àutri noum : Clareto, Erbo-d'esclaire, Dindouliero, Saladuegno, Celidòni.

Noms en français : Chélidoine, Éclaire.

Descripcioun :
L'erbo-de-santo-Claro, trachis dins li escoumbre e li relarg umide. Flouris pulèu d'ouro, pièi li fru soun alounga (2 à 4 cm), un pau torso e boussela.

Usanço :
Desempièi l'Antiqueta, s'èi toujour pensa que sougnavo la visto e meme la dounavo tournamai is avugle ; d'aqui tóuti li noum en raport emé lou vèire : erbo-d'esclaire, erbo-dóu-vèire... Pièi, emé lou principe di signaturo de Paracelse (siècle XVIe), s'èi pensa que sougnavo li proublèmo de bilo (la sèbo a la memo coulour que la bilo) e de fege. Sèmblo subretout bono pèr sougna la pèu e li berrugo (erbo-dei-barrugo, Fourcauquié). Aro s'utiliso peréu coume antispasmoudico e sedativo.

Port : Erbo
Taio : 15 à 60 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Chelidonium
Famiho : Papaveraceae


Ordre : Ranunculales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 cm
Flourido : Printems - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Mars à juliet

Liò : Escoumbre e proche dis oustau - Muraio - Proche d'aigo
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Chelidonium majus L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CC
R
CC
CC
CC
CC
CC
C

Orobanche caryophyllacea & Chelidonium majus

RR
ges
C
R
ges
R
R
ges

Coumpara Pan-de-lèbre emé uno autro planto

fotò

Coumpara Erbo-de-santo-Claro emé uno autro planto

fotò